Ağıtlar 1:6-12

6Siyon kızının bütün güzelliği uçtu,
Önderleri otlak bulamayan geyiklere döndü,
Dermanları kesildi
Kendilerini kovalayanların önünde.
7Yeruşalim sıkıntı içinde başıboş dolaşırken
Eski günlerdeki varlığını anımsıyor.
Halkı hasmının eline düşüp de
Yardımına koşan çıkmayınca,
Hasımları haline bakıp
Yıkılışına güldüler.
8Yeruşalim büyük günah işledi,
Bu yüzden kirlendi.
Ona saygı duyanların hepsi
Şimdi onu hor görüyor,
Çünkü onu çıplak gördüler.
O da inleyip öbür yana dönüyor.
9Kirliliği eteklerindeydi,
Sonunu düşünmedi;
Bu yüzden düşüşü korkunç oldu,
Avutanı yok.
“Ya RAB, düşkün halimi gör,
Çünkü düşmanım kazandı!”
10Değerli her şeyine düşman el uzattı.
Tapınağına başka ulusların girdiğini gördü,
Topluluğuna girmesini yasakladığın uluslar.
11Halkı inleyip ekmek arıyor,
Yeniden güçlerine kavuşmak için
Değerli neleri varsa ekmekle değiştiler;
“Bak da gör, ya RAB, ne kadar sefil oldum.”
12“Ey sizler, yoldan geçenler,
Sizin için önemi yok mu bunun[a]?
Bakın da görün, başıma gelen dert gibisi var mı?
Öyle bir dert ki, RAB öfkesinin alevlendiği gün
Başıma yağdırdı onu.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-22 Eski Antlaşma’daki peygamberliklerde ve mezmurlarda olduğu gibi, Yeruşalim halkı burada da kadın olarak tasvir edilir (bkz. 2Kr.19:21’e ait not; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Mecazlar, Benzetmeler, s.1173).
1:6 Siyon kızının Yeruşalim’in bu şekilde kişileştirilmesi, Tanrı’nın bu kent için duyduğu sevginin de ifadesidir (bkz. 2Kr.2:1 ; 2Kr.19:21’ e ait not). Önderleri... Kendilerini kovalayanların önünde Bkz. Yer.52:7-8.
1:7 sıkıntı içinde başıboş dolaşırken Bkz. Ağı.3:19. varlığını Bkz. Ağı.1:10-11. eski günlerindeki Kral Davut’un ve Süleyman’ın zamanındaki. hasmının eline düşüp Bkz. 2Sa.24:14.
1:8-9 Bkz. Ağı.1:17 ve ilgili not. Yahuda halkı, RAB’be olan sadakatini bırakıp putperestlik yaptığından ötürü fahişe olarak tasvir edilmektedir (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Ruhsal Zina, s.1255).
1:8 çıplak Bkz. Yşa.47:3; Hez.16:37 ve ilgili notlar.
1:9 Sonunu düşünmedi Tıpkı Babil gibi (Yşa.47:7). Ya RAB... gör Buradaki ve Ağı.1:11’deki yakarış Ağı.3:48-66’da cevap bulur (bkz. ilgili notlar). RAB halkıyla yaptığı antlaşmaya her zaman sadıktır; halkını kutsarken de, antlaşmaya sadık kalmadıklarında onları yargılayıp cezalandırırken de. düşmanım kazandı! Bkz. Ağı.1:16.
1:10 Topluluğuna girmesini yasakladığın Bkz. Hez.44:7,Hez.44:9 ve ilgili notlar.
1:11 Güçlerine kavuşmak için Bkz. Ağı.1:19; 2Kr.6:24-29. Bak da gör, ya RAB Yeruşalim kişileştirilmiştir. Buradan itibaren bu ağıtın sonuna kadar, Yeruşalim’in ağzından aktarılır.
1:12 yoldan geçenler Bkz. Yer.18:16 ve ilgili not. Bakın... başı ma gelen dert gibisi Bkz. Yşa.53:3-4. öfkesinin alevlendiği Bkz. Ağı.2:3,Ağı.2:6; Ağı.4:11; ayrıca bkz. Yer.4:8,Yer.4:26; Yer.12:13; Yer.25:37-38; Yer.44:6; Yer.49:37; Yer.51:45.

Videolar

Ağıtlar Girişi

Ağıtlar Kitabı İ.Ö. 586'da Yeruşalim'in yıkılışı, sürgün ve bu yıkımın sonuçları üzerine yakılan beş ağıttan oluşmaktadır. Kitabın ilk dört bölümü akrostiş biçimde yazılmıştır. Ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar. Yalnız üçüncü bölümde üçer ayet aynı harfle başlıyor. Kitap genellikle yas niteliği taşımakla birlikte, geleceğe umut ve Tanrı'ya güven de görülmektedir. Ağıtlar, İ.Ö. 586 yılında İsrailliler'in yaşadığı ulusal felaketin anısına her yıl tutulan yas ve oruç günlerinde tapınmada Yahudiler'ce kullanılır.

Ana Hatlar:

1:1-22 Yeruşalim'in acıları
2:1-22 Yeruşalim'in cezası
3:1-66 Ceza ve umut
4:1-22 Yeruşalim'in viraneye dönmesi
5:1-22 Merhamet için edilen dua
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş